POChP, to skrót, który oznacza Przewlekłą Obturacyjną Chorobę Płuc. Chorobę, która stanowi powszechny w skali globalnej problem. Kto zazwyczaj choruje? Jak wyglądają statystyki? Jakie są największe czynniki ryzyka?
Przewlekła Obturacyjna Choroba Płuc to problem, który rokrocznie staje się coraz bardziej powszechny. Czym w ogóle cechuje się ta choroba? Dużo wartościowych – i zgodnych z aktualnym stanem wiedzy medycznej – informacji na jej temat znajdziecie na stronie internetowej https://oddychajmy.pl/. Możecie m.in. dowiedzieć się, jak wygląda diagnostyka oraz leczenie.
Statystyki pokazują, że coraz więcej osób zmaga się z POChP. Na całym świecie na tę chorobę cierpi około 400 milionów osób, z kolei w Polsce liczbę chorych szacuje się na około 2 miliony. To naprawdę ogromne liczby!
Jakie są główne objawy POChP?
Przewlekła Obturacyjna Choroba Płuc charakteryzuje się między innymi przewlekłym kaszlem, któremu często towarzyszy odkrztuszanie plwociny. Charakterystycznymi symptomami są również duszności oraz brak tolerancji dla nawet niewielkiego wysiłku.
Kto najczęściej choruje?
Przewlekła Obturacyjna Choroba Płuc dotyka częściej mężczyzn. Jak pokazują statystyki ze strony internetowej https://oddychajmy.pl/kto-moze-byc-w-grupie-ryzyka-pochp/ mężczyźni częściej cierpią na POChP (to około 63% ze wszystkich przypadków). Trzeba też wspomnieć, że Przewlekła Obturacyjna Choroba Płuc jest zazwyczaj diagnozowana u mężczyzn później niż u kobiet. Specjaliście uważają, że mężczyźni częściej lekceważą problemy zdrowotne i rzadzjei chodzą do lekarzy.
Przewlekła Obturacyjna Choroba Płuc dotyczy najczęściej palaczy po 40. roku życia. W grupie ryzyka są także osoby, które żyją i pracują w zanieczyszczonym (także przez smog) środowisku.
W przypadku POChP najważniejsza jest możliwa szybka diagnoza, ponieważ choroba często może przybrać postać bezobjawową, podczas której niekorzystnie wpływa na organizm. Im szybsza prawidłowa diagnoza, tym szybciej możliwe jest wdrożenie odpowiedniej terapii. W tym celu zachęcamy wszystkich, którzy są w grupie ryzyka, do skonsultowania się z lekarzem specjalistą. To pierwszy, najważniejszy krok.
