Małe dzieci uważają dorosłych za osoby wszystkowiedzące. Zwłaszcza rodzice w oczach malucha wszystko wiedzą, potrafią na wszystkim się znają.
Dlatego słyszymy setki razy dziennie: „po co?”, „dlaczego?”, „ile?” itp. Czasami nie mamy już ochoty odpowiadać na kolejne pytania, jednak warto się przemóc i porozmawiać z pociechą. Te spędzone na rozmowie chwile zaowocują nie tylko powiększeniem wiedzy malca, ale również pozwolą na stworzeniu nici porozumienia i zaufania. W przyszłości, kiedy zamiast kilkulatka zadającego pytania będziemy mieli w domu zbuntowanego nastolatka może okazać się, że właśnie to wypracowane w przeszłości porozumienie i zaufanie pomoże przetrwać i rodzicom i dziecku. Dlatego pamiętaj o kilku zasadach:
Zawsze mów prawdę
Nawet wtedy, kiedy maluch zadaje trudne lub krępujące pytanie nie kłam. Pamiętaj, że kiedyś może dowiedzieć się prawdy, a wtedy będzie uważał, że go oszukałaś. Dlatego na przykład na pytanie „Dlaczego płaczesz?”, nie odpowiadaj, że nic się nie stało. Lepiej powiedz, że jest ci smutno.
Dopasuj odpowiedzi do wieku
Pamiętaj, że odpowiadasz na pytanie dziecku, a nie dorosłemu, dlatego używaj retoryki odpowiedniej dla dziecka. Odpowiadając na pytanie „Dlaczego mam iść spać?” zamiast – „Bo tak trzeba”, powiedz na przykład „Bo inaczej nie wstaniesz do przedszkola”.
Nie udawaj, że wszystko wiesz
Jeżeli nie potrafisz odpowiedzieć na pytanie, zamiast zmyślać zaproponuj wspólne poszukanie odpowiedzi. Maluch dowie się w ten sposób, że nie ma osób wszystkowiedzących, a przy okazji nauczy się samodzielnie szukać odpowiedzi na pytania.
Nie zbywaj
Nawet jeśli nie masz siły odpowiadać setny raz na pytanie „dlaczego…?”, nie mów, że jesteś zmęczona czy zajęta. Lepiej zaproponuj malcowi, że porozmawiacie później. Jeśli dziecko jest starsze możesz wskazać mu źródło, gdzie znajdzie odpowiedź (np. książkę).
